آدمی در زندگی غالبا در اثر مرعوب شدن یا مجذوب شدن دچار لغزش میشود. آنانکه میلغزند یا مرعوب اند یا مجذوب. به آنکه در برابر عظمت زیبایی و دلربایی چیزی مفتون شده و خود را باخته میگوییم مجذوب. به آنکه در برابر صفوت و سیطره ی قدرتی خود را باخته میگوییم مرعوب. آدمی که خود را نبازد به این زودی ها دچار لغزش نمیشود. این یک نکته ی عالی اسلامی است. مسلمان حق ندارد در برابر هیچ چیز خود را ببازد. البته او به حکم اینکه انسان است، از چیزهای خوب خوشش می آید؛ اما خوش آمدن یک مطلب است، مجذوب شدن و خودباختن و عنان اراده را از کف دادن مطلب دیگر. این دو معمولا با هم خلط میشوند. به جوان، دختر، پسر، زن و مرد میگویی در برابر این ظواهر فریبنده ی حیات اینقدر پای خود را روی همه چیز نگذار؛ میگوید: مگر من آدم نیستم و دل ندارم؟ این درست؛ بنده هم دل دارم، شما هم دل داری، اما اراده را نگه دار و خوددار باش. ببین این چیزی که تو از آن خوشش می آید تا چه اندازه برایت سودمند و تا چه اندازه مضر است؟ ببین اگر سودمند است از چه راهی میتوانی آن را به دست آوری؛ از راه حلال یا حرام؟ از راه شرافتمندانه یا از راه غیرشرافتمندانه؟ نکته در اینجاست: خود را نباز! شهید آیت ا... دکتر بهشتی امروز برای شهدا وقت نداریم ای داغ دل لاله تو را وقت نداریم با حضرت شیطان سرمان گرم گناه است ما بهر ملاقات خدا وقت نداریم چون فرد مهمی شده نفس دغل ما اندازه یک قبله دعا وقت نداریم در کوفه تن غیرت ما خانه نشین است بهر سفر کرب وبلا وقت نداریم تقویم گرفتاری ما پر شده از درد ای سرخ گل لاله تو را وقت نداریم هر چند که خوبست شهیدانه بمیریم خوبست ولی حیف که ما وقت نداریم
| Design by : Pichak |
